Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Το μποτιλιάρισμα και εμείς.

    Χθες είχα κατέβει με τα πόδια στο κέντρο να παρακολουθήσω τη Γενική Συνέλευση του σωματείου μου, στην οδό Ιπποκράτους. Τι να σας πω τώρα  Ένας κλάδος που πλήττεται άμεσα από τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση και όμως η "παρουσία" του χαρακτηριζόταν από την "απουσία" του. Να πω για το περιεχόμενο των εργασιών; Βάζαμε τα χέρια μας και βγάζαμε τα μάτια μας. Δυστυχώς πληρώνουμε αμαρτίες χρόνων που για αυτές ευθυνόμαστε όλοι. Κόμματα, παρατάξεις, συνδικαλιστές και εμείς που τους ψηφίζουμε. Κοντεύαμε να φθάσουμε στον εμφύλιο για να δούμε ποιος φταίει. Ακόμα και αυτοί που σήμερα προσπαθούν να σώσουν την παρτίδα δεν γίνονται πιστευτοί από τους συναδέλφους τους. Κρίμα.
   Απογοητευμένος κατά τις 1 και μισή πήγα να πάρω το 054. Όπως πάντα συνεπές στην ασυνέπεια του έφτασε καθυστερημένα και πήχτρα στον κόσμο. Η Ακαδημίας να πνίγεται  στα αυτοκίνητα, κάναμε ένα τέταρτο από τη στάση μέχρι την Αμερικής. Πλησιάζω τον οδηγό και τον ρωτώ αν ξέρει κάτι. Μου απαντά πώς όχι. Του λέω μπορώ να “δραπετεύσω”; Φίλε είναι επικίνδυνο, δεν μπορώ να σε κατεβάσω. Να ΄σαι καλά. Κάνω να φύγω από δίπλα του. Οπότε ένα “κύριος” που κάθεται πίσω από τον οδηγό μου λέει σε οργίλο ύφος “Η Σταδίου είναι κλειστή από διαδηλωτές και όλοι πάνε από Ακαδημίας δεν το βλέπεις;” Έκανα το λάθος και απάντησα λέγοντας ότι ο κόσμος έχει προβλήματα και διαμαρτύρεται. Άρχισαν οι “πυροβολισμοί” από άλλους επιβάτες “και τι φταίμε εμείς να καθυστερούμε”, “εγώ θέλω να πάω στο σπίτι μου ρε φίλε”, “να μην κλείνουνε τους δρόμους” και άλλα τέτοια. Γύρισα το κεφάλι μου προς τα  έξω και παρακαλούσα να φτάσει η ώρα να κατέβω στου Ματσάγκου. Μου φάνηκε ένας αιώνας.

  Το βράδυ υπήρχε συνάντηση για τα μέτρα στο Δημαρχείο από το ΣΥΡΙΖΑ Βύρωνα. Πήγα.
Σύμφωνο Σταθερότητας, Ευρωπαϊκή Ένωση, πτώχευση, οικονομική κρίση, Παναγόπουλος, συμβιβασμένοι, γιαούρτια, επιτροπές, Ομόλογα Δημοσίου, Σοσιαλισμός, Κομμουνισμός κλπ.  Κράτησα δύο σημεία από τις ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις των εισηγητών. Το ένα γιατί με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και το άλλο γιατί δεν με έπεισε καθόλου. Συμφωνώ Χρήστο για την ολοκλήρωση αυτού του μεταπολιτευτικού  κύκλου, που αφορά την Αριστερά και τον τρόπο που σκέφτεται και δρα. Όμως δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι  ο Δημόσιος τομέας που πλήττεται είναι στους δρόμους και αντιδρά σε αυτή την “κλοπή” της ζωής μας.
Μακάρι να διαψευστώ και να ανατραπούν οι συσχετισμοί. Θα δούμε.
   Στις 10 παρά μπήκα στο σπίτι να δω το γαύρο με τη Bordeaux. Έδεσε το κερασάκι στην τούρτα. Μια μέρα από τις “καλύτερες”. Να ΄στε όλοι καλά …………..Μπάζω. 
                  

Δεν υπάρχουν σχόλια: