Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Για ποια Αριστερά μιλάμε;

   Σε μια έρευνα της «Ε» για την Αριστερά στην Ελλάδα και όχι μόνο, κράτησα τις απόψεις ενός αρχιτέκτονα Κωστή Παπαιωάννου (www.critiki.gr) γιατί μου φάνηκαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και θα ήθελα να τις μοιρασθώ μαζί σας.
  “Που πάει η αριστερά; Αυτό το ερώτημα είναι εξαιρετικά καίριο. Γιατί ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσει η ελληνική κοινωνία στο καταστροφικό πείραμα που υφίσταται, θα εξαρτηθεί από την αυριανή Αριστερά. Πειραματιστές και πειραματόζωα προσβλέπουν σ΄ αυτήν.
  Η σημερινή Αριστερά είναι μια εκβιασμένη μεταπολεμική κατασκευή των επιτελών της που όλο ξεκόβει από τις ανάγκες της κοινωνίας και όλο προσαρμόζεται με το αζημίωτο από τις απαιτήσεις του εξουσιαστικού συστήματος.  Και επειδή το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πια να αντέξει το ευεργετικό «εμβόλιο» μιας πραγματικά αριστερής πολιτικής, οι επιτελείς της Αριστεράς αντί να χάσουν το σύστημα, προτιμούν να ναρκώσουν την κοινωνία.
  Από το Δεκέμβρη του 2008 το πολιτικό παιχνίδι έχει κατέβει οριστικά στο επίπεδο της κοινωνικής βάσης. Στα πεδία των «αγορών» τα δίκτυα της γραφειοκρατίας  σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, εκστρατεύουν ενάντια στις κοινωνίες. Οι συγκρούσεις της πολιτικής σκηνής διατηρούνται  ως θέατρο στο πλαίσιο του Τηλεοπτικού Κοινοβουλίου, ενώ στην κοινωνική βάση η πραγματική σύγκρουση έχει ήδη αρχίσει.
  Μιλάμε εξ άλλου για την Αριστερά μιας κοινωνίας που από υλικοτεχνική άποψη έχει ήδη φτάσει σε συνθήκες κομμουνισμού και οι εξουσιαστικοί θεσμοί την κρατούν ακόμα σε συνθήκες λιμοκτονίας και αλληλοεξόντωσης. Η σημερινή Αριστερά των επιτελείων, είτε με την ενότητα είτε με τη καθαρότητα, συμβάλλει στην αλληλοεξόντωση αλλά ευτυχώς δεν έχει καμία ελπίδα να επιβιώσει. Και αλώστε στο ανούσιο θέατρο της πολιτικής σκηνής έχει πέσει κιόλας η αυλαία.
  Δεν μένει λοιπόν παρά η Αριστερά της κοινωνικής βάσης. Θα αποτινάξει τους δικούς τις εξουσιαστικούς θεσμούς. Θα διαλύσει  ξεπεσμένα και ανυπόληπτα επιτελεία της. Θα συγκροτηθεί απ΄ την αρχή, μέσα από μια σκληρή ιδεολογική σύγκρουση, σε μια νέα πραγματικά συνεκτική μορφή οργάνωσης, χωρίς ιεραρχία, χωρίς αυθεντίες. Αυτός είναι ο δρόμος της πολιτιστικής αλλαγής που αναπόφευκτα  θα πάρει η Αριστερά και η κοινωνία”.


                               
                                                                                                                         Amsterdam 2008 (Μπάζω)

Για την αντιγραφή Μπάζω……………………………………..  
    

Δεν υπάρχουν σχόλια: