Δάσκαλος (με Δέλτα κεφαλαίο)

Διαβάστε την παρακάτω ιστορία και θα καταλάβετε γιατί η Ελλάδα ποτέ δε θα πεθάνει παλιοκουφάλες.
Υπάρχει, λοιπόν, ένας Δάσκαλος (το Δέλτα κεφαλαίο) που προσπαθεί να ΔΙΔΑΞΕΙ σήμερα τους μαθητές του κάτι περισσότερο, κάτι διαφορετικό, κάτι ανθρώπινο, πέρα από τα Ευρωπαϊκά προχωρημένα προγράμματα του υπουργείου.
Τι κάνει λοιπόν αυτός ο Δάσκαλος?
Οργανώνει στην τάξη του αφιέρωμα για μια εβδομάδα στο μεγάλο Γεώργιο Βιζυηνό
Παράλληλα γράφει στίχους (που όχι μόνο αξίζουν, αλλά τιμούν την Ελληνική ποίηση και τους Έλληνες ποιητές κι έτσι τους διδάσκει τον Πολέμη και το Βιζυηνό)
Γράφει μουσική και ντύνει μ' αυτή τους στίχους του
Παίζει τη μουσική με το ακορντεόν του και τραγουδά με τα παιδιά της τάξης του, με στόχο να μπορέσουν τα παιδιά του να αγαπήσουν τους μεγάλους ποιητές μας συμμετέχοντας κι όχι διαβάζοντας στεγνά, τα ποιήματά τους.
  Έλα μανούλα νύχτα "
Τη νύχτα να την αγαπάς, ποτέ σου μην την τρέμεις ! " Το 'πε παλιά ο Παλαμάς, το 'γραψε κι ο Πολέμης ... Το φεγγαράκι τ' ουρανού με της αυγούλας τ' άστρα, είναι πετρούλες του Θεού για της ψυχής τα κάστρα. Έλα,μανούλα-νύχτα, του κόσμου κόψ' τα δίχτυα και πάρε με απ' εδώ σαν άστρο μοναχό το γιο σου τον τρελό. Η νύχτα είναι πέλαγο, καράβι το σκοτάδι, να συνηθίζεις τον καιρό στις θάλασσες του Άδη

 .


 Γράφει ο ίδιος
 Το τραγουδάκι "Άγιος ο Στίχος που 'ναι απλός", το τραγουδάνε εδώ τα παιδάκια της Α' Δημοτικού,χωρίς καμιά πρόβα κι αμέσως μόλις το άκουσαν μια μόνο φορά τραγουδισμένο από μένα...... Έτσι νομίζω πως πρέπει να 'ναι ο στίχος στα τραγούδια, αλλά και στην ποίηση : απλός.
Τόσο απλός που να τον νιώθει και να συγκινείται όλος ο κόσμος, απ' το μικρό παιδί ως τον μεγαλύτερο σοφό.
Άγιος ο Στίχος που 'ναι απλός 
 Άγιος ο ένας ο Θεός !
 Άγιος κι ο Στίχος που 'ναι απλός,
 για να χορταίνει σαν ψωμί
 και τον σοφό και το παιδί !
 Όλον τον κόσμο, δηλαδή !
 Και να 'ναι ολόχρυσο κουπί...!
 Κουπί για της ζωής τα μπάρκα,
ψηλά στης Ανθρωπιάς τη βάρκα

Εμένα με συγκίνησαν
Νάσαι καλά ΔΑΣΚΑΛΕ (όλα κεφαλαία)